GESCHIEDENIS VAN ATHENE
Tussenoorlogse
tijd
De laatste Eleftherios Venizelos regering
1928 – 1932
Na een afwezigheid van vijf jaar, verscheen Eleftherios Venizelos
terug op het politieke toneel door de verkiezingsoverwinning op
19 augustus 1928. De volgende vier jaren kunnen zeker merkwaardig
genoemd worden in de onafgebroken stroom van regeringsgroeperingrn
in de tussenoorlogse periode omdat het politieke evenwicht bewaard
blijft tot het ontslag van de oude staatsman in mei 1932.
Het
indrukwekkende buitenlandse beleid van Venizelos (vriendschapsverdrag
met Turkije), stond niet in verhouding tot de geestdrift over
het beleid van zijn regering in het binnenland. In het begin van
1930 werd de ideologische kloof, die de twee blokken voorheen
van elkaar gescheiden hield, tot op zeker hoogte overbrugd. Het
Nationale Schisma bleef echter wegen op het geweten van de kiezers.
Dit schisma houdt de verdeeldheid van de Grieken in vanaf het
midden van de jaren 1910 in twee tegengestelde blokken (Venizelisten
en Royalisten) over de deelname van Griekenland in de Eerste Wereldoorlog.
Dit conflict leefde, onder andere vormen, hernieuwd op in tussenoorlogse
tijd.
Deze
laatste regering van Venizelos kon ongetwijfeld pochen met belangrijke
prestaties op het vlak van binnenlandse economisch heropbouw.
De economische wereldcrisis van 1929 en de depressie die
ermee gepaard ging, hadden echter een blijvend en cumulatief effect.
Het economische beleid van de regering, onder het gewicht van
de gevolgen van de internationale depressie, resulteerde in een
sterke reactie die leidde tot een interne politieke polarisatie.
Vooral de aantijgingen van verduistering en verkwisting van geld
tegen de regering van, hoofdzakelijk, de Volkspartij, was de oorzaak
van dit politieke klimaat.
|