Το
σπήλαιο του Προφήτη Ηλία
Το
Σπήλαιο του Προφήτη Ηλία είναι ένα υπόγειο καρστικό σπήλαιο έκτασης
2.500 τετραγωνικών μέτρων με πλούσια διακόσμηση από σταλακτίτες.
Αποτελείται από δύο κλάδους που συνδέονται από έναν ανηφορικό
διάδρομο μικρής διαμέτρου. Κάθε τομέας αποτελείται από μια μεγάλη
αίθουσα περιτριγυρισμένη από μικρότερες περιοχές. Οι περιοχές
του ανατολικού τομέα υποδιαιρούνται σε μικρότερα μέρη με πέτρινα
τείχη. Η είσοδος είναι μια τρύπα στην οροφή του σπηλαίου, που
οδηγεί μέσα στην πρώτη αίθουσα του σπηλαίου, 8 μέτρα χαμηλότερα.
Κατά
τον 19ο αιώνα χρησιμοποιούταν ως το ασφαλέστερο καταφύγιο για
τον αρχηγό των Κλεφτών. Πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρχαν
σχέδια μετατροπής του σπηλαίου σε κέντρο διασκέδασης. Αργότερα,
τα σχέδια αξιοποίησης του εγκαταλείφθηκαν, λόγο της μαζικής οικοδόμησης
και λόγω της κασταστροφής των σταλακτιτών και των σταλαγμιτών
από το αποχετευτικό σύστημα. Κατά τη διάρκεια ερευνών τη δεκαετία
του ’60 αποκαλύφθηκε ότι το σπήλαιο κατοικούταν κατά τη Νεολιθική
εποχή και κατά την εποχή του Μπρούτζου.
Η
αρχαιολογική έρευνα άρχισε το 1994 υπό τη διεύθυνση της Dr. Μαργαρίτας
Κουμουζέλη. Εκτός από τη συλλογή αντικειμένων που βρέθηκαν στην
επιφάνεια, η ανασκαφή κοντά στην είσοδο αποκάλυψε στρώματα φωτιάς,
πέτρινα και κοκκάλινα εργαλεία, μέχρι και κεραμεικά (βάζα κτλ)
και ψήγματα από τη Νεολιθική περίοδο.
Πρόκειται
για το μοναδικό σπήλαιο της Αθήνας που έχει να επιδείξει κατοίκηση
κατά τη Νεολιθική περίοδο. Βρίσκεται στη Ριζούπολη, κοντά στον
Περισσό.
Ανοικτό
συνεχώς
|